Hut bouwen, of toch proberen...

Kasper deed zijn handen onder zijn hoofd. Hij keek naar de lucht en zuchtte.

Amy zuchtte en ging gaan zitten.
"Schaapjes tellen zal wel niet helpen zeker?" mompelde ze stil en kroop uit haar hut. Ze ging ervoor gaan zitten, met de vest nog steeds verwarmend over haar heen.

Kasper keek even naar haar. Hij vond het k*t dat er overal camera's hangen. Hij deed zijn ogen dicht.

Amy twijfelde even en keek rond. Het was pikdonker, dus die camera's zouden vast nooit merken dat ze niet in haar hut was.
Stilletjes liep ze naar Kaspers hut en ging aan de ingang zitten.
"Ben je nog wakker?" fluisterde ze "ik kan maar niet slapen"

(moet gaan bye )

Kasper ging naast haar zitten. ''ik ook niet'' zei hij.

(toch nog ff berichtje plaatsen xD)

"hmm dan ben ik toch niet de enige" zei ze stil.

Kasper grinnikte. En keek haar even aan daarna keek hij weer naar de lucht.

(ik moet nu gaan later..)

"Best wel leuk dit eiland... maar die camera's zijn er teveel aan" zei ze stil en staarde naar de grond.

(jah ik ook xD bye)

''inderdaad'' zei Kasper stilletjes en keek naar de lucht.

Amy was na even toch in slaap gevallen,
maar niet in haar hut, maar voor die van Kasper.
Ze keek op en knipperde even met haar ogen toen de opkomende zon in haar ogen scheen.

Kasper zat tegen de boom aan nog te slapen.

Amy keek rond en merkte toen Kasper op.
Ze sloop weg en kwam even later met een trosje bananen terug.
Ze ging voor haar hut gaan zitten en at in afwachting een banaan.

Kasper werdt langzaam wakker. HIj keek slaperig omzich heen. HIj gaapte en stond op.

"Goedemorgen" zei Amy vriendelijk en keek hem glimlachend aan.
"Goed geslapen?"

kasper rekte zich uit. En glimlachtte even. ''ja ik denk van wel en jij?'' vroeg hij.

"Ja, al heb ik geen idee wanneer ik precies in slaap gevallen ben"
ze wees op de bananen "neem maar als je wilt"

Kasper grinnikte. En pakte een banaan. ''dankje'' zei hij en at de banaan op.

Amy had intussen haar kleren terug aangetrokken.
Kaspers vest lag naast haar, ze nam deze op en reek deze kasper aan.
"Jij ook bedankt"

Kasper knikte en gooide het vest in zijn hut. HIj pakte zijn shirt die gedroogt was. Hij deed hem aan. En deed daarna zijn schoenen ook weer aan.

Amy ging op haar rug gaan liggen en keek naar de lucht.
"Ik ben benieuwd hoelang ik hier ga zitten" zei ze stil.

''inderdaad het duurt wel een jaar ofzo'' zei Kasper en trapte een steentje weg.

"Een jaar?" vroeg Amy die nog steeds naar de lucht keek.

''ik geloof van wel'' zei Kasper en zuchtte diep.

"Hmm best wel lang" zuchtte Amy die aan thuis dacht.
"Ga jij je familie of vrienden niet missen?"

''ja vooral mijn vrienden van de band en mijn hond'' zei hij.