Hut bouwen, of toch proberen...

Amy kwam bij een, volgens haar, goed plekje.
"Beter dan een rots!" zei ze overtuigd en begon er takken heen te slepen.

Kasper grinnikte en pakte ook wat takken bij elkaar.

Amy keek naar de takken en probeerde ze wat te schikken.
"Het lukt wel!" zette ze door, tot alles in elkaar zakte.
"ok... ik trek mijn woorden terug..."

Kasper probeerde niet te lachen. Hij trok een koort van zijn vest af. En bond die om de takken heen. Ze bleven zo tegen de boom aan. ''wow tis me nog gelukt ook hé'' zei hij en grinnikte.

"goed zo" zei Amy tevreden.
"Ik zal wat meer kampen moeten maken" grijnsde ze.

Kasper lachtte en trok nog een koort uit zijn vest. Hij liep naar haar toe en bond haar takken ook vast. ''alstu'' zei hij en grinnikte. Hij plukte wat grote bladeren. En legde die als dak op de takken.

"Wie kon dan ook alweer geen hutten bouwen?" zei Amy die Kasper aankeek.

'''wat nou'' zei Kasper droogjes. En hing zijn natte T-shirt aan een tak. Hij liep nu alleen in zijn zwarte boxer.

Amy keek even vanuit haar ooghoeken naar Kasper en toen terug naar de hut
"nu maar hopen dat dit niet instort zodra ik in slaap val" grijnsde ze.

''ach naja mijn hut is toch groot genoeg dat kom je maar bij mij in de hut'' zei hij terwijl hij zijn schoenen ook uit deed en bij de hut neer legde.

"Gezellig..." ze merkte toen pas dat haar kleren nog nat waren van het zwemmen
"najah, ik red het wel" ze trok haar natte kleren uit, zodat ze in haar ondergoed stond, en ging die aan een tak om te drogen
waarna ze in haar hut kroop.

Kasper leunde tegen een boom aan. HIj keek naar de lucht. Hij kon nog niet slapen.

Amy lag op haar buik in de hut, haar hoofd naar buiten, zodat ze nog wat van de omgeving kon genieten.
Ze keek even naar Kasper "Niet moe?" vroeg ze stil.

Hij schudde zijn hoofd en zuchtte.

Amy kwam terug uit haar hut en ging naast hem gaan staan.
Ze sloeg even haar armen om zich heen, toen een koude bries haar rillingen bezorgde.

Kasper zacht het en pakte zijn vest uit zijn hut. ''dit is het enige wat niet nat is.. hier leen maar'' zei hij stilletjes.

"ow het gaat wel hoor" zei ze stil.

''kej'' zei Kasper maar deed zijn vest wel om haar heen. Hij keek even omzich heen. en daarna weer naar de lucht.

Amy keek even naar de vest die om haar heen lag en trok die wat dichter
"bedankt" zei ze stil.

Kasper glimlachtte licht en keek haar even aan.

Amy keek hem even glimlachend vanuit haar ooghoeken aan, maar staarde al snel weer voor zich uit.
Ze wist dat hier overal camera's konden zitten en zuchtte.

Kasper zuchtte. En keek weer naar de lucht.

Amy bleef nog even zwijgend staan, tot het zowat pikdonker was.

Kasper gaapte. ''ik denk dat ik maar probeer te ga slapen je mag me vest wel houden voor het slapen'' zei hij en kroop daarna zijn hut in.

Amy keek hem na "ok, bedankt" zei ze stil en kroop haar eigen hut in.
Ze ging op haar rug gaan liggen, de vest tegen zich aangedrukt.
Tussen enkele takken was de lucht met enkele sterren te zien.
Amy staarde ernaar, maar kon de slaap niet vatten.