Wandelen

Holly wandelde over het grasland,En was zich aan het bedenken,Of ze met iedereeen bevriend zou raken.
Ze struikelde,Maar wist niet over wat.

Ze hoorde ineens gevaarlijk gesis,En keek naar beneden,Nadat ze haar shirt had afgeklopt,En was op gestaan.
Er lag een soort gele slang,En ze voelde meteen paniek opkomen..

Peter kwam toevallig voorbij gelopen en zag Holly oog in oog staan met een Schlegels groefkopadder. 'Pas op!, Loop voorzichtig naar achteren...ze zijn nogal giftig.' zei Peter.

Ondertussen zocht hij naar een stok, waar hij de slang mee kon oppakken en wegzetten. Hij had een mooie met een V-punt. Deze zette hij op achter de kop van de slang en pakte daarna snel de slang achter zijn hoofd op. 'Pas op, hij zal proberen los te komen. Ik zet hem bij die boom daar weer los.' zei Peter en hij liep snel met de groefkopadder naar de boom. Daar liet hij de slang weer gaan.

Hij liep weer terug naar Holly. 'Gaat het? Hij heeft toch niet gebeten hè?' vroeg hij bezorgd. 'Mijn naam is Peter, ben bioloog en presentator van het natuurprogramma Wild!'

Holly haalde opgelucht adem.
''Wat heb ik een geluk vandaag...Écht ik weet níet hoe ik je kan bedanken..'' Zei ze en zuchtte diep.
''Ik ben Holly'' Zei ze.
''Aangenaam'' Glimlachtte ze.

'Ach het was niks, ik mag zelf blij zijn dat niet iemand anders zijn kop heeft afgehakt ofzo. Het zijn mooie slangen weet je.' zei Peter, terwijl hij onschuldig achter zijn hoofd krabde. 'Holly hè? Jij bent toch die actrice van...hoe heette die serie ook al weer?' zei Peter, terwijl hij probeerde op de naam van de serie te komen.

''Charmed...'' Grinnikte ze.
''Je kan écht goed met dieren omgaan..'' Zei ze,En bewonderde hem zowiezo al een giftige slang te aaien..

'Charmed! Dat was het ja. Nu weet ik het weer.' lachte Peter.

'Achja, dieren en de natuur zijn gewoon mijn passie. En ik leer graag andere mensen erover.' zei Peter. Hij bekeek de omgeving en zal al vele verborgen dieren, die een "leek" niet zo zou zien.

'' zou je mij iets moeten bijbrengen'' Lachtte ze.
''Voor het geval hij weer achter me aan komt'' Zei ze lachend,En wees op de slang.
''Volgens mij mag-ie me niet'' Grinnikte ze.

'Hmmm...Toevallig een knaagdier als huisdier?' vroeg Peter nadenkend, terwijl hij weg liep van de slang. Hij pakte weer een stok en liet de slang eromheen wikkelen en bracht hem nu heel wat verder weg.

Na een tijdje kwam hij weer terug.

''Nee,Ik hield alleen maar van pony's en honden...'' Zei ze.

'Ah, dan is dat het niet. Aangezien ze veel knaagdieren eten.' zei Peter, 'Slangen hebben een goed ruik vermogen, dus misschien dat hij op je af kwam door de geur.'

'Zo, heb je toevallig al een slaapplek op dit Eiland? Of andere mensen gezien....jij bent namelijk de eerste die ik tegen kom op dit Eiland.' zei Peter, om maar eens van onderwerp te veranderen.

''Nee,ik ben pas net aangekomen,Dus ik moet nog vlug een hut in mekaar zetten...'' Zuchtte ze,En sloeg haar armen om haar heen. Ze kreeg het behoorlijk koud..

'Kom, dan gaan we naar het wat begroeide deel, daar zijn vast anderen. Het is nooit veilig om alleen of met zijn tweeën te gaan slapen in de wilde natuur.' zei Peter en hij deed een stap richting de rand van het regenwoud. 'Kom je mee?'

''Oké'' Zei ze en liep achter Peter aan.