Net aangekomen

"Hou je wat voor mij over?" riep Amy hem na.
Al wist ze het antwoord al.
"voor ons geen frietjes vrees ik" zei ze sip tegen kasper.

Kasper zuchtte diep. Hij keek Dave na. En ging weer op de rots zitten.

Amy liep ook het water uit, waardoor het zand aan haar natte voeten bleef kleven.
"Jah hoor... gezellig" zei ze en probeerde het eraf te kloppen, waardoor het nu ook aan haar handen bleef kleven.
"OK, dit werkt dus niet" grinnikte ze.

Kasper grinnikte. En stond op ''ik kan ook zingen zonder gitaar dan doe ik gewoon of ik een gitaar heb'' zei hij en begon te zingen. http://nl.youtube.com/watch?v=X9AGEKNTwK4

"Kan ook" grijnsde Amy.
Ze ging zitten en luisterde naar Kasper.

Kasper maakte de bewegingen die hij ook wel is deed met optredens. En sprong op de rots terwijl hij verder zong.

Amy keek lachend naar zijn optredentje.

Toen hij stopte met zingen sprong hij van de rots af en landde met zijn knieen in het zand. En deed zijn armen in de lucht en gebaarde het rock teken met zijn handen.

Amy klapte lachend in haar handen.
"Zo'n gekke vis heb ik nog nooit gezien" grinnikte ze.

''dankje..'' zei Kasper droogjes en grinnikte. HIj stond op en ging weer op de rots zitten.

"Waarom kom je eigenlijk hierheen?" vroeg Amy nieuwsgierig.
"Ik bedoel... niet iedereen zit graag lang zonder gitaar op een onbewoond eiland" grinnikte ze.

''ach ik zag het als een soort vakantie'' zei hij en grinnikte. ''en jij?'' vroeg hij.

"ah ik wou wel eens wat meer doen dan me te vervelen in één of ander hotel"
zei ze en keek nog eens rond.

Kasper grinnikte. En keek naar de lucht die inmiddels al donker was geworden.

"Hmm en nu nog een plek vinden om te overnachten" zei Amy stil terwijl ze naar de lucht keek.
Eigenlijk was ze nog niet moe, maar het moest maar.

''als het moet ga ik niet slapen ik kan geen hut maken naja ik kan ook wel op deze rots slapen wat boeit het'' zei hij en grinnikte.

"hmm dat ligt vast wel zacht" grinnikte Amy die naar de rots keek.
"Ik heb vroeger wel eens een kamp gebouwd... maar dat is vast niet voldoende om een hut inelkaar te zetten"

Kasper haalde zijn schouders op. En keek naar de lucht.

"Kom op, een hut is veel beter dan een rots" ze nam zijn arm vast en trok hem rechtop.

''het lukt met toch niet om zo'n ding te bouwen'' zei hij en grinnikte.

"Mij vast ook niet, we stapelen gewoon wat takken op elkaar, en klaar" grinnikte ze en trok hem mee, op zoek naar een geschikte plek.

''kej dan..'' zei Kasper en grinnikte.